بر دستهای متوقفی
که زیر گرمای صفر درجه
آسوده خفته اند
و صخره های به ظاهرخاموش را به سخره میگیرند :
که انگار مَرکب زمانند!!
اتکای شانه ی خورشید
بر پاروی فر رفته در خیال صورتکهای چوبی ست
که بر بی خیالی سکوت
لبخند میزنند
و نشئه ی گرمای انتظار
انگار
جامانده در دستهای آدم برفی ای
که خود
ایستگاه رفته را انتظار میکشد.
م.سروش 24 آذر 87
با سلام...پس از مدتها
شعرهایی از دوستانم و خودم...
کودکان
به دنبال توپ
زمین آرام گرفته
مصطفی فخرایی
پدرم عکس شدسیاه و سفید
که به دیوار خانه می آمد
روی لبهاش رد یک لبخند
که به احوال ما نمی آمد
پدرم نامه ای ست تا خورده
از غروب گرفته ی سر دشت
به همین زن که زیرلب می گفت:
کاش یک تکه از تو بر می گشت
مادر از رفتن تو بر دوش ِ
کوچه های شلوغ می گوید
آخر قصه گفت می آیی
مثل هر شب دروغ می گوید
تو نبودی غروب ها حرف ِ
ما میان بساط زن ها بود
مادرم توی کوچه بهتش زد
مادرم زخم خورد تنها بود
تو که رفتی سراغ دشمن از
خصم این کوچه بی خبر بودی
دشمن این جاست پشت این خانه
مطمئنم فقط اگر بودی ...
مادرم پای چرخ خیاطی
نان شب را به صبح می دوزد
از همین آه می شود فهمید
با تمام وجود می سوزد
به همین بغض های پاییزی
مادر از دست می رود آخر
سینه اش را نبودنت مثل ِ
ترکش جنگ می درد آخر
آسمان مال آسمانی ها
کاش با بوی خاک برگردی
دختر کوچک تو می ترسد
نکند .... یک ... پلاک .... .
یاسمن قاسمی پور
پشت من را دیوارهایی از جنس بی قراری می لرزاند
قرار من ،رنگت چقدر بی رنگ است
یونس یوسف نیا
<< ریا>>
به ستوه آمده ام
از اینهمه
سطوح ساده و بی ریا !
<<شهرت>>
می آویزد
تابلوهایش
وبعد،خودش را
تنم،
هفده مرتبه که کمان می شود
تازه یادم می آید
که چله ندارد این کمان
تا تیری برهاند
م.سروش(میثم نصیری
.
ای تمام عشق،ای تنها ترین .
........................................................
شعری از دوست خوبم،محمد مـــــرادی
می ــمی آیی باس هـــــــم تا ــ تاپ عباسی
آلام تل ه ــ هل بده مـــــــــــــــن لا نینـــداسی
ماندم چرا یــک هــــو زبانم گیر مــی گــــــــیرد
چشمم که می افتد به دخترهای احساســی
یادم نرفــــــــــته بیست سال قـــبل هم اینــجا
دستان من شل شد در آن دستان احساسی
و بـــا حیــــایی بچه گــــــانه تو بــــــه من گفتی
<<آگا پسل یک لحسه با من می کنی باسی>>
مـــــــــردانه هل دادم و تو از تـــــــــــــــاب افـتادی
و از تــــــــــــــه دل گفتـــمت<<گلیه نکن ناسی>>
آنـــــروز اخـــــــــــــم مادرت کار خودش را کـــــرد
چـــه ترسوانــــــــد اینجور مادر های احساسی
آن ماجــــــــــرا را یادت آمد من همانم کــــــــه...
یــادت نیامـــــد باز؟حق داری که نشـــــــناسی
آخر چــــه جوری من بگویم،لج نکـن خـــــــــانم
من دوست می دارم شــــما را حضرت عباسی
شهریور ۸۱
و.....
من تنهاترین سیاره ی این کهکشان راه بی شیرم
تنهاترین مرد مرده ی این کهکشان
اثرات مثبت
و منفی برخورد با انحنای روح مرا
ندیده ای/دیده ای؟
در هبوط به زمین
بی قراری تمام ستارگان را
بازگو خواهم کرد
که
چشمک هاشان ساختگی نبود
و جو
دخالتی نداشت
از تعدد سازهای مخالف وسوخته میگویم
در پیش چشمان خورشید
بشنو از نی...را که می دانی
راستی!
"میر شبهای آسمان"
ماه ــ که میدانی چیست؟ــ
همان که ازنردبام بالا می اید
و تا روی بوم کشیده می شود ــ سایه اش ــ
دلتنگی هایش
کم نیست
از ابر های مهربانی که
دست در دست هم
تنها
شب مویه های آسمان
به زمین
همی رسانند.
بگذریم ــ که نمی شود ــ
از سرم نمی پرد حال و هوای ...
ــ ..عید.. را می گویم ــ
از ساعت مجهولی
هر سال
قدم آنطرف تر می گذارد
که بگذرد زمان
اما
گذار و گذرش
تاثیری ندارد بر پرواز هوای خیال تو
و ساعت شش و نمیدانی
چقــــــــــــــــــــــــــــــدر
دوستت دارم
را جدی نگیر
تا امروز که
همچنان:ماییم و آستانه دولت پناه تو
میثم نصیری(م.ســروش
پ.ن : هیچکس همراه نیست:تنهای اول(دارنده بیشترین مدعی انتظار در دنیا)
اللهم عجل لولیک الفرج
خدایا...
خیلی ازت ممنونم
خیلی سپاسگذارم
به خاطر همه ی خوبی هات
به خاطر حس خوبی که دارم....
این شفــق است یا فلق؟ مغرب و مشـرقم بگو
من بــه کجــــا رسیده ام ؟جـــــان دقایقم بگو
آیــــنه در جــــواب من ،بـــــاز سکوت می کند
باز مـــرا چه می شـــــود؟ ای تـو حقایقم بگو
جان همه شوق گشته ام،طعنه ی نا شنیده را
در هــمه حـــال خوب مـن ،بـا تو موافقم بگو
مــن که هر آنچــه داشــتم اول ره گذاشتم
حال برای چـون تویــی،اگر که لایقـم بگو
محمدعلی بهمنی
................................................................و حالا شعر.................................................
رد پای
خونین
خدایان است
لبهای دخترک
عبدالسلام بلوچ زاده
هر چقدر ای که دلت خواست،اگر ناز کنی
چشم در چشم توام ناز! اگر باز کنی
با توام ای سفر غمزده ی پاییزی!
تا زمستان مرا یک شبه آغاز کنی
می نشینم به هوای تو از اوج پرواز
بنشینی،ننشینی،شده پرواز کنی
...............
احمد رضـــا کاظمی
(۱)
افتتاح اولین پیله ها
پرواز
پرواز
و باز پرواز
نقاشی های رنگی بی صدا
فقط ازادی را بلد هستند
و در آخر
شمعی
خاکستری
و بغضی کال
صفحه خاالی بوم را پر میکنند
(۲)
نگاه های چند ضلعی
بی محابا به هم دو خته می شوند
بی خبر از زاویه های حاد...
و
به کنجی می خزند
امتدادشان را
کسی نمیداند
میثم نصیری ( م.ســروش)
پ.ن : اللهم ارزقنی شفاعة الحسین...
دعاگوی رندان جان و جهان در همه حالیم،تو نیز مرا باش
دارد دلم برای آمدنت تنگ می شود
ظهور
نرگس گل زمستان است
زمستان است
گل نرگس!
دکتر غلامرضا کافی
گرفـــــته بوی تو را خــــــــلوت خزانی مـــن کجایی ای گل شـــــب بوی بی نشانی من؟
غزل برای تو سر می بُرم ، عزیــــــــــز ترین اگــــــــر شبانه بیــــــــایی به میهمانی من
چنین که بوی تنت در رواق ها جاریســــــــت چگونه گــل نکند بغض جمــــــــکرانی من
عجب حـــــــــــکایت تلخیـســت نا امــــید شدن شمـا کجا و من چـــــــــــادر شبانی من؟
در این تغزل کوچـــــــــک،سرودمت ای خوب خدا کنــــــــد که بخنــــدی به نا توانی من
به پــــــــــای بوس تو آیینه دستچیـــــــــــن کردم کجایی ای گل شب بوی بی نشانی من؟
سعید بیابانکی
طوفان،
صاعقه،
باران،
شبي سخت ترسناكست...!
مچاله شده ،
ميلرزد،
باد چادرش را ميربايد...-تولدم را به ياد آوردم
آنگاه كه زني سياه چادر بر سر كشيده
-در باد مي رقصيد و نكبت آمدنم را ...نه هيچكس نميخندد.!!-
كودكي در حال شماردن سنگهاي گورستان...پير ميشود
طوفان،
صاعقه،
باران،
روي آخرين سنگ نوشته:شاعري كودكانه مي ميرد.
مهدي آزره بهار 89
روزهایم همه بیرنگ
شاید
خدا
مداد رنگی هایش را
گم کرده.
عبدالسلام بلوچ زاده
بسیار خوشوقتم که
معاصر چشمهای تو ام
عصر جاده های هلالی
تاق هایی که
دو آهو رمیده را
جای می دهند
وقتی به تشنگی رسیدند
از تپه گونه ها
پایین بیایند
بر لب چشمه ای که
حتما ً
حرفهای بسیاری برای گفتن دارد
و عقاب بلند
تنها می تواند این دو را
از هم جدا کند
بر کتیبه ای که باد
خط های پریشانی اش را
برایم می خواند.
مصطفی فخرایی
شبی که تیر آه من تو را نشانــــــــــــه می کنـــــــد به ناز چشم تو قسم،به من کمــــانه می کند
دلت بهــــــا نمی دهد به من که عاشـــــــــــــق توام چه خوب می شناســـــدم ولی بهانــــه می کند
من از بهارغــیرت و عبور واژه ی شبـــــــــــــــــم کسی که در خزان من تو را تـــــــرانه می کند
سوار برغــــــــرور،هی! به خانه ی که می روی؟ و حـــــال آنکه در دلـــــــــم ،خیـال لانـه می کند
چرا خـــــدا نمی کند که در حضــــــور عشق مــــن کـــسی شوی که کارهای عاشـــقانه می کند؟
چـــرا تو نـــاز می کنی که یار نــــــاز مــــن شوی؟ تو نــــــــــاز دانه ای دلت انـــــــار دانه می کند
احمــــــدر رضا کاظمی
(۱)
نه
دیگر مجالم نیست
یکی از همین روزهای
اسفندی
می ترکد
بغض مادرم
و
تو دیگر نیستی که
آتشی به پا کنی
و مرا دود کنی
به چشم آسمان
(۲)
من
کودکی که
گم کرده ام دستهای تو را
و تو
که رها کردی
من
و تمام دلتنگی ماهی ها را در تنگی کوچک
حالا
"ما"
ماهی ها
باز هم تنها
میثم نصیری(م.ســــــروش)
(۱)
قلب من
در جام شراب
غرق خنده
دوخط تهی
تو ایستاده به تماشای سقوط خود
مینگری
(۲)
کابووس را به آسمان میفرستم
که
شاید فرشته بفهمد
به خواب من بیاید
یونس یوسف نیا
با لبخند به آسمان نگاه میکنم
آیا مرا می بینی؟
چون دشت آب نور
چون عطر پونه بودم
در ژرفنای شب
آمد نسیم و رایحه ام را برد
تا ساحل سپیده صبح ستاره سوز
تا آسمان روز
چون راز سر به مهر نهان دارم
وان شور بخش واژه نامت را
من دره عمیق غمم در من
پرواز ده طنین کلامت را
من پرواز کرده ام
از بامهای دنیا
تا دامهای دنیا
حمید مصدق
دوستانم به ترتیب حروف الفبا
یادداشت (۱۰)
می نویسم :سنگ
تو بخوان:دلی شکسته
می نویسم:راه
می افتم به حاشیه ی خیابان
و تاکسی های رفته را صدا می زنم
شاید برسم
از ازدحام آن همه استعاره
تا به نثری ساده صدایم کنی
ساده که می گویم
بنویسی سنگ
گنجشکی بنشیند بر آن
و این سطر ها را دانه دانه بر چیند
و مرا با تو
در متنی سفید جا بگذارد
حمید آب آذر
(۱)
پشت چشمت را که نازک میکنی خر میشوم
هی نگاهت میکنم تا اینکه بد تر می شوم
پیش از اینها گفته بودم عین سنگم عین کوه
پیش تو با شیشه ای نازک برابر می شوم
قد علم کردی میان نکبت این عقده ها
تا که من از آنچه بودم باز کمتر می شوم
ای هوایی کرده با حال و هوای دیگرم
می پرم این بار و می دانم که پر پر می شوم
بی خیال صنعت اغراق و حرف و این آن
تازه دارم مثل آدم های دیگر می شوم
پیام آذر پونه
(۱)
و این بار حکایتی دیگر
زرد آلو فروش کوچه ی ما
از دیوار همسایه گیلاس میچید
(۲)
مردی از پنجره برایت دست تکان میداد
و تو را نشانه رفته بود
من سپر شدم،
بی آنکه بفهمی،
رفتی!!
مهدی آزره
(۱)
آخرین جرعه های قهوه
تلخ بود
مثل اخم تو
در چهره فنجان
(۲)
هر روز از پشت پنجره برایم دست تکان میدادی
کاش هیچ گاه نمی فهمیدم
این همه وقت
با سر انگشتانت شیشه را تمیز می کردی
عبد السلام بلوچ زاده
(۱)
با تیر دعا قلب قضا را بشکافـــــــــــت
ای مانده ی در مسیر صد ضد و نقیض
مهدی بندانی
(۱)
همچو فرهاد بود کوه کنی پیشه ی ما
کوه ما سینه ی ما ناخن ما تیشه ی ما
احمد رضا کاظمی
(۱)
انتهای ریسمان آسمان را در دست می گیرم
به ابتدا فکر میکنم
پاره های ابر
سنگینی نگاه ماه
وچشمک های گاه و بی گاه
حالا دیگر کلافه شده ام
سنگینی ریسمان را حس میکنم
به ابتدا نگاه میکنم
راه به نیه رسیده
اما ستاره ام را نمیبینم
پلکهای سربی ام را می بندم
و ناگهان ،
خدا مرا در اغوش میگیرد
میثم نصیری(م.سروش)
(۱)
آسمان تکیه به دستان تو دارد عباس
مرغ حق لانه به ایــــوان تو دارد عباس
اینجا که تمام عشق معنا شده است
هر آینه سرگرم تماشا شده است
لا حــــــــــــــول ولا قوّة الا بـالله
خورشید به روی نیزه بر پا شده است
م.سروش محرم ۸۷
روز اول آشنایی مان...
...برف می بارید
و پدیدار شد در مقابل چشمانمان بهشت
+++++++++
حرفهای ساده بین من و تو
باز هم شروع می شود
((ساده مثل آب
مثل آفتاب…
از انتها به ابتدا
مرور می کنی مرا
و بی گمان، عبور می کنی
_شبیه لحظه های کاغذی شدم
که دلنوشته های قاصدک به دوش می کشد_
سکوت محض لحظه ها دوباره زاده می شود
تبی شبیه سوز سرد
میان دستهای ما
عبور داده می شود
تو بی خیال می روی
و من خیال می کنم
شبیه کاغذی شدم
که از تب عبور تو
به دست شعله های گرم
به نور داده می شود.
*** م.سروش
ســـــــــــــــــــــــلام(با دست چپ
کوچتر از آنم که ابراز بزرگی کنم
و با بزرگان یکجا نشینی
سلام" را گفتم محض سلامتی
سلامتی همه ی کسانی که دوستشان می دارم
بگذر
تنها
دو گام تا شهادت
راه باقی بود
تو_خود_
یارای گام برداشتن نداشتی
حالا
هــــــــی!هـــ.........ی ! با تو ام
کم نیاوری(کم که آوردی)بیش از این کم نیاوری
سبکباران خرامیدند و رفتند مرا بیچاره نامیدند و رفتند
سواران لحظه ای تمکین نکردند ترحم بر من مسکین نکردند
سواران از سر نعشم گذشتند فغانها کردم اما بر نگشتند
اسیر و ز خمی و بی دست پا من رفیقان این چه سودا بود بامن
اگر دیر آمدم مجروح بــــــودم اسیرقبض و بنـــد روح بـــــودم
در بـــــــــاغ شهادت را نبندید زما بیــــچارگان زان سو نخندید
رفیقانم دعـــا کردند و رفتنـــد مرا زخمی رهــــا کــــردند و رفــــــتند
رها کردـــــند در زندان بمانــــم دعا کردند کردند سرگردان بماــنم
دلم تا دست بر دامان در زد دو دستی سنگ شیون را به سر زد
امیدم مشت نومیدی به در کوفت نگاهم قفل در میخ قدر کوفت
که در دستی که که در فصل اقاقی به روی عاشقان در بسته ساقی
بر این دروای من قفلی لجوج است بجوش ای اشک هنگام خروج است
*شرمنده ی روی گل همه ی دوستانی که دعوت کردن و نتونستم سر بزنم
صلاح از ما چه می جویی؟....
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
حرف ندارد این چهار حرفی(به اضافه یک)
بی ربط نیست :((لیلتکم....
حروف سربی
((نامه های های کهربایی))
که
رد پایت گم نشود/دنیای مجازی
حالا
بیا قدمهایت را بگذار
کنار دریایی که ماسه ندارد
جذر که نه
مد هایش کلافه ات نمی کنند
ماه را سر و ته می بینی/نمی بینی؟
یکسال نه
یک قرن گذشت
از ساعت شش و نمیدانم چند دقیقه
اعجاز دنیای مجازی:عیدی وجود ندارد
اما
سرو ته حروف را که می زنم
.عید...
می آید
م.سروش فروردین ۸تاد و هشت
در آن چشمه گم شد پریــــــــــماه من که هر گز نرفته ست از یـــــــــــــاد من
** گاهی کمی گذشت،و صرفنظر کردن از هممممه خواسته هامون می تونه مسبب یه اتفاق خوب بشه،من مطمئن بودم که می شد !!!
:::::::"::::::::":::::::::::::::::::::::::::::"::::::::::::::::::::::::::::::::::::"::::::::::::::::::::::::::::::
«۱»
حالا که تمام گلهای قالی را شمرده ام
سرم را بالا می گیرم
و تورا"رفته ای به سیلان
که چایی ای بیاوری
تا هر گز سرد نشود"
می یابم.
«۲»
مهم نیست
که تو چشمهای مرا گرفته ای
به بازی
مهم اینست که:
کودکی ات مبارک
«۳»
می پرسند این روزها
ابراز علاقه پروانه را به شمع
که منجر نمی شود
به"نسوختن"
و هر گز هایی که بر گرد فرو ریختن
نازل می شود.
استیضاح نور
فایده ای ندارد
و می پیچند طو مار پروانه را
با نام شمع
- - - - - - - - - - - - -
«مهندسی شعر»
تغییر می کند ژن شاعر
ورژن جدید شعر
ظاهر می شود
« صدو نوزده »
ساعت گویا
گویا
زمان از دستش در رفته است
« ریـا »
به ستوه آمده ام
از اینهمه
سطوح ساده و بی ریا
و اما هذیان...
در جبر خطوط
دستم را به زیر چانه ام ـبه علامت سوال ـ می زنم
لبهایم که جفت می شوند
یک نفر سوال مرا بوسه می انگارد
و چشمان خیره ام را
نگاه محبت آمیزی
و خوشه خوشه می چیند
علفهای هرزی
که خیالش را
پر کرده اند
م.سروش
هفت بهمن ماه
Sall I Testify...?
جان،امانتی است که باید به جانان رساند؛
اگر خود ندهی،خواهند ستاند؛
فاصله ی مرگ و شهادت،همین خیانت درامانت است...
///////////////////////// شانه هایت را
ـ ای که آرام به فردا رفتی ـ
هق هق،گریه می کنم
غافل که می شوم
در تلاطم اشکهایم
پهنای صورتم نمکگیر میشود
شایسته می شوم ،که با کویر هم آواز شوم
آآآآآی ،ای انکه در خیال سبز سروها ریشه می دوانی
به آسمان
سلام ما را برسان
بیهوده نیست ،نبودنت
که اینجا
تمام دوستان
در زادگاه زمان
و هرگز کسانی که با تو بوده اند
هم
همراهیت می کنند با کویر
در قطعه ای که آسمان سرود
۵ ضربدر ۳۶۵ روز
رستوران(۱)
آمدم
نشستم
نمی دانم به دل چه کسی
بانک
با امضای شبیه عصای من
پیرمرد
کارش راه افتاد
دوره گرد (۲)
خشکه نانها را که به او دادم
نمک گیر شد
کلاس جراحی !
بینی های سرازیر
افت دمای کلاس !
بقیه را در ادامه مطلب بخوانید م.سروش دی ماه ۸۰وهفت
پ.ن ۱ : وَاصْبرْ وَ ما صَبْرُکَ اِلاّ بالله
پ.ن ۲ :از غم دوست درین میکده فریاد کشم/دادرس نیست که در هجر رخش دادکشم
داد و بی داد که در محفل ما رندی نیست/که برش شکوه برم داد ز بی داد کشم
پ.ن ۳ : این روزها که میگذرد شا دم...در این ایام ،آشنایی با یک(نمیدانم چه نامش بنهم) آشنا،معلم،حبیب،طبیب،قوم ،خویش ،برادر،خواهر... زندگی بنده را پر از خیر و نیکویی نموده،الحمدلله الذی...
نقطه عشق نمودم به تو هــان سهو مکن/ ور نه تا بنگـــــری از دایـــــره بیرون باشی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
صدای " ای ایران ای مرز پر گهر..." را می شنیدم
همراه با غژ و غژ ویلنی(هر چند صدا ضعیف بود)که
دستها هم او را یاری میکردند
و سپس
"یاروم مشکل پسنده..."
دریکی از خیابانهای "اردیبهشت"ی این شهر
و بعد...
نمیدانم روح چگونه روح پیامبر مهر و محبت آزرده شد !
که خاطر سایه های رقصان را آزرد و صداقط(بخوانید صداقت) شد.
نفهمیدم که این شادی
به مناسبت شب محرم بود
و یا اینکه به مناسبت کشتار مردمان بی دفاع!!
یا اینکه جشن تولد همان عیسی(ع)بن مریمی بود که پیام آور محبت
ودوستی بین انسانها بود و بر خیال ظالمان نمک می پاشید
هم او که ظلم را نپذیرفت و گفت: بمیرید ولی نپذیرید
ما را چه میشود
ای انسانها
م.سروش
